مصیبت اسارت سخت‌تر است یا شهادت؟

مصیبت اسارت سخت‌تر است یا شهادت؟

از آنجا امام حسین علیه السلام مرد غیرتمندی بوده است اسارت بسیار گران و دشوار بوده بر اهل بیت علیهم السلام

چند شاهد بر این مطلب

1. امام به حضرت زینب در شب عاشورا فرمود تا من هستم از خیمه ها بیرون نیایید

2.موقعی که امام به شریعه از شدت عطش کمی آب برداشت تا بنوشد نانجیبها خواستند حضرت رو اذیت کنند گفتند حسین آب گوارا می نوشی و اهل بیت از حرم بیرون امدند!

3.وقتی در گودال قتلگاه نمی دانستند حضرت از شدت جراحات از دنیا رفته یا نه می ترسیدند و جلو نمی رفتند می خواستند امتحان کنند که حضرت زنده است گفتند به حرم حمله کردند حضرت به زحمت کمی از زمین خود را بلند کردند فرمود اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید

اینها همه به ما می گوید حضرت غیور بودند کما اینکه

حضرت ابراهیم علیه السلام هم غیور بودند

حضرت رسول صلى الله علیه و آله و سلم : کانَ إبراهیمُ أبی غَیورا وأنا أغیَرُ مِنهُ ، وأرغَمَ اللّه ُ أنفَ مَن لا یَغارُ مِن المؤمنینَ . [ بحار الأنوار : 103/248/33. ]

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : پدرم ابراهیم با غیرت بود و من با غیرت تر از اویم. خدا ، بینى مؤمنى را که غیرت ندارد، به خاک مالد.

مردی که خانمش بدون پوشش مناسب در کنار او در ملا عام ظاهر می شود غیرت دارد؟؟؟

درد دل حضرت سکینه در کنار پیکر پاره پاره پدر

بابا به سرهای مکشوفه ما نگاه کن به عمه جان نگاه کن که تازیانه می خورد

تلاشهای بیهوده

پراکنده کاری

تضییع کردن استعدادها و نیروهای انسان است

تمرکز

موجب به نتیجه رسیدن تلاشها می شود و صرف هزینه عمر و وقت بدون حاصل نمی ماند

بخاطر همین حضرت امیر علی علیه السلام فرمودند:

خُذوا مِن کُلِّ عِلمٍ أحسَنَهُ ، فإنَّ النَّحلَ یَأکُلُ مِن کُلِّ زَهرٍ أزیَنَهُ ، فیَتَولَّدُ مِنهُ جَوهَرانِ نَفیسانِ : أحَدُهُما فیهِ شِفاءٌ لِلنّاسِ ، و الآخَرُ یُستَضاءُ بِهِ .

 از هر دانشى بهترین آن را فراگیرید ؛ چرا که زنبور عسل از هر گلى زیباترینش را مى خورد و در نتیجه، از آن، دو گوهر ارزنده تولید مى شود: در یکى از آنها شفاى مردمان است (عسل) و از دیگرى (موم) روشنایى گرفته مى شود. [غرر الحکم : 5082.]

در گوهر گرانبهای دیگری فرمودند:

الإمامُ علیٌّ علیه السلام : العِلمُ أکثَرُ مِن أن یُحاطَ بِهِ ، فخُذوا مِن کُلِّ عِلمٍ أحسَنَهُ میزان الحکمه ج 8 ص 113

دانشها بیش از آنست که که به آن احاطه پیدا کنی پس بهترین علم را انتخاب کن و به آن بپرداز

ممنون لطف مادر این خانواده ایم

ما دو پیاله ایم که لبریز باده ایم

این دو پیا له را به ملک هم نداده ایم

تا وقت میکنیم حسینیه می رویم

ما سالهاست شیعه ی گریان جاده ایم

با هر سلام صبح به آقای بی کفن

انگار روبروی حرم ایستاده ایم

با رعیتی خانه ی ارباب با وفا

احساس میکنیم که ارباب زاده ایم

شکر خدا که نان شب ما حسین شد

ممنون لطف مادر این خانواده ایم

بال ملا ئک است که ما را میاورد

یعنی سواره ایم اگر چه پیاده ایم

داریم با حسین حسین پیر میشویم

خوشحال از این جوانی از دست داده ایم

 

شاعر:علی اکبر لطیفیان

پشه لاغر

آرزو بر جوانان عیب نیست

اللهم ادخلنا فی کل خیر ادخلت فیه محمدا و آل محمد و اخرجنا من کل سوء اخرجت محمدا و آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)

ای بزرگ کارگردان عالم از آنجا که رحمت بی نهایت داری

هرچند این بنده ناتوان واقعا پشه ای است در مقابل قدرت عظیم سلیمان

نه اشتباه کردم پشه از خود قدرتهایی دارد حتی یک پشه لاغر  ولی من حتی اصل وجودم را از تو دارم پس هیچ نیستم

گرچه هیچ طلبی از تو ندارم

گرچه استحقاق هیچ عنایتی را از تو ندارم

اما

گفت با کریمان کارها دشوار نیست

می دانی کریم کیست

کسی که بدون اینکه بخواهی به تو می دهد از خزانه غیب تو ای قدرت بی پایان چیزی کسر نمی شود 

خدایا من حسین را دوست دارم

نه اینکه ما را حسین را دوست داریم

بلگه اگر با اره بدن را دو نیم کنند دست از حسین برنمی داریم

این شعر غلط است که

بگویی اگر مرا رها کنی تو را رها نمی کنم

بلکه درستش اینست که

نه من تو را رها کنم    نه تو مرا رها حسین

مگه میشه ارباب کریم و رحیم و مهربان نوکر خود را رها کند!!

نوش جانت محبت حسین

تا که از جانب معشوق نباشد کششی   کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد

حسین فاطمه شما را دوست دارد که شما او را دوست دارید

هنیئا لارباب النعیم نعیمهم

 

 

فرصت بی نظیر

محرم چه فرصت بی نظیری است

برای همه بخصصوص برای عقب مانده ها گنهکاران

عشق به اهل بیت علیهم السلام طهور است پاک کننده است جعلنا الماء طهورا آب ولایت

ما با فاصله گرفتن از اهل بیت علیهم السلام تو لجن فرو رفتیم

قدیمها روضه خانگی داشتیم هی ازین روضه به اون روضه می رفتیم

این اشکها چقدر قیمتی است

چه برکاتی داره همین چایی دادن ها همین سیاهی زدن ها همین نوکری ها

الا فی ایام دهرکم نفحات

قدیمی ترین عید؟

برخی فکر میکنند

قدیمی ترین عید عید باستانی ما نوروز است

ولی طبق روایات اهل بیت علیهم السلام فرمودند هیچ پیامبری مبعوث نشده است مگر اینکه عید غدیر را عید گرفته است و جشن برپا کرده اند 

عن الصادق(ع) قال: هو عید الله الاکبر، و ما بعث الله نبیا الا و تعید فی هذا الیوم و عرف حرمته و اسمه فی السماء یوم العهد المعهود و فی الارض یوم المیثاق الماخوذ و الجمع المشهود.

وسائل الشیعه 5: 224، ح 1.

امام صادق(ع) فرمود: روز غدیر خم عید بزرگ خداست، خدا پیامبری مبعوث نکرده، مگر اینکه این روز را عید گرفته و عظمت آن را شناخته و نام این روز در آسمان، روز عهد و پیمان و در زمین، روز پیمان محکم و حضور همگانی است.

بنابراین از زمان حضرت آدم علیه السلام عید غدیر بوده است

نکته دیگر اینکه کدامیک از این دو عید بزرگتر و مهمتر است

و شایسته تعطیلی بهادادن و خرید شیرینی و نقل و نبات و توجه به خانواده و والدین و خیرات است؟ 

نوروز یا غدیر؟

هیچ صاحب نظری قائل به این نیست که نوروز از غدیر بزرگتر و مهمتر است 

در روایات گهربار اهل بیت علیهم السلام هم داریم 

افضل اعیاد امتی یوم غدیر خم امالی صدوق ص ۱۲۵ ح ۸

نه یوم نیروز 

در جای دیگر دارد

غدیر عید الله الاکبر است 

اما در مقام عمل نوروز بزرگتر است به نظر شما چرا؟

البته ناگفته نماند 

برخی از علما اصلا نوروز را عید مستند نمی دانند و ادله اثبات آنرا مخدوش می دانند

کلمه مولی بمعنای چیست؟

💚💚💚💚💚💚شریف زاهدی روحانی
برجسته اهل سنت بلوچستان که پس از تحقیق و بررسی به مذهب اهل بیت علیهم السلام گروید . او در بیان خاطرات خود چنین می آورد ؛

« خیلی فکر کردم که با کدام روایت یا کتاب برای اهل تسنن ثابت کنم که «مولی» در حدیث غدیر، به معنای دوست نیست، بلکه به معنای پیشوا و رهبر است.

❕تا این که روزی مشغول مطالعه یکی از کتاب‌های «مولوی محمد عمر سربازی» بودم. مطالعه‌ام که تمام شد و کتاب را که بستم، دیدم روی جلد آن نوشته شده: «نویسنده مولانا محمد عمر سربازی» فوراً به ذهنم آمد که از مولوی ها، معنای کلمه ی مولانا را بپرسم و سؤال کنم که چرا به محمد عمر سربازی، مولانا می‌گویند؟ از چند مولوی سؤال کردم. پاسخی که به من دادند، این بود که: «مولانا» یعنی واجه  ؛ یعنی رهبر ما، پیشوا ی ما.  به آن‌ها گفتم: من تعجب می‌کنم «مولا» درباره ی بزرگانتان معنای واجه و رهبر می‌دهد ولی در سخن پیامبر (صلی الله علیه وآله) به معنای دوست آمده است! 

❕ روزی یکی از دوستان اهل تسنن به دیدنم آمده بود. گفت وگوی مفصلی درباره حقانیت اهل بیت داشتیم از جمله به خطبه ی حضرت رسول اکرم ( صلی الله علیه وآله  ) در غدیر خم استناد کردم. ایشان می‌گفت: «مولا» در این حدیث به معنای دوست آمده است. نهایتاً هر چه دلیل آوردم قبول نکرد. خداحافظی کرد و به سمت بلوچستان حرکت کرد. یک ساعت از رفتنش گذشته بود که به او زنگ زدم و گفتم: کار خیلی مهمی با شما دارم باید برگردی. گفت: من باید بروم، وقت ندارم برگردم. خانواده‌ام منتظرم هستند، چه کاری با من داری؟ تلفنی بگو. گفتم: کار مهمی دارم، نمی توانم تلفنی بگویم، باید خودت اینجا باشی.

👌خیلی اصرار کردم تا این که برگشت. وقتی به من رسید گفت: چه کار مهمی داری که من را از این همه راه برگرداندی؟ گفتم: می‌خواستم بهت بگم: دوستت دارم. گفت: همین! گفتم: بله. همین را خواستم به شما بگویم. دوستم ناراحت شد و گفت: خانواده‌ام منتظرم بودند و باید می‌رفتم، این همه راه من را برگرداندی که بگویی دوستت دارم، اذیت می‌کنی؟ گفتم: سؤال من همین جاست. چطور وقتی شما با عجله به سمت خانواده ای که منتظرت هستند می‌روی و شما را از راهتان بر می‌گردانم تا به شما بگویم «دوستت_دارم»؛ ناراحت می‌شوی و در عقل من شک می‌کنی، ولی وقتی پیامبر اسلام| ده‌ها هزار نفر را که با عجله به سمت خانواده ی خود می‌رفتند، سه روز در زیر آفتاب سوزان معطل کردند که فقط بگویند: «هر کس من را دوست دارد، علی  را دوست بدارد» این کار پیامبر را عاقلانه می‌دانی؟ آیا این اقدام پیامبر ناراحتی مسلمانان را در پی نمی داشت؟ آیا آنان در عقل چنین پیامبری شک نمی کردند؟ با این کاری که کردم، دوستم با تمام وجود احساس کرد که چه حرف خنده داری زده است و اقرار کرد که پیامبر - در جریان غدیر خم - می‌خواست نکته ی مهم تری را بیان کند وگرنه برای بیان دوستی اش با علی (علیه السلام) نیازی نبود مسلمانان را از راهشان برگرداند.»

📚باید شیعه می شدم ، خاطرات شریف زاهدی ،ص 138
و
الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة أمیرالمؤمنین و اولاده المعصومین علیهم السلام.

آثار بیان فضائل امیر المومنین علیه السلام

رسول خدا صلّی الله علیه وآله وسلم می فرماید:

خداوند بلند مرتبه برای برادرم علی بن ابی طالب علیه السلام فضایلی قرار داده که از شدت بسیاری، به شماره در نمی آید.

هر که فضیلتی از فضایل او را بخواند و به آن اقرار داشته باشد، خداوند از گناهان گذشته و آیندة او در می گذرد و

هر که یکی از فضایلش را بنویسد، تا آنگاه که اثری از آن نوشته باقی باشد، فرشتگان پیوسته برایش استغفار میکنند و

هر که فضیلتی از فضایل او را بشنود، خداوند آن دسته از گناهانش را که از راه گوش کسب کرده، می بخشاید و

هر که به نوشت های از فضایل او نظر افکند، خداوند گناهان چشم او را می آمرزد.

سپس فرمود: نگاه کردن به علی بن ابی طالب علیه السلام عبادت است و خداوند ایمان هیچ بند های را نمی پذیرد جز به ولایت او و برائت از دشمنان او.

(بحارالأنوار229/26 ح 10)

 

یا علی بگو

امروز روز عید خدا روز یا علی است

نقل دهان خلق و کلام خدا علی است

فریاد جنّ و انس و ملک یکصدا علی است

جبریل را ترانۀ یا مرتضی علی است

نزدیک و دور هر که بر هر جاست با علی است

شور و دعا و زمزمه و ذکر ما علی است

ای جبرئیل وحی ز مولا علی بگو

امشب بگرد دور علی یا علی بگو

عید بزرگ خالق و خلقت خجسته باد

جشن سرور احمد و امّت خجسته باد

آوای وحی و مژدۀ رحمت خجسته باد

صوت خوش منادی وحدت خجسته باد

روز زمامداری عترت خجسته باد

اکمال دین تمامی نعمت خجسته باد

این قول احمد است چه نیکو روایتی

یوم الغدیر افضل اعیاد امّتی

عید غدیر عید خداوند اکبر است

عید غدیر عید بزرگ پیمبر است

عید غدیر عید تولّای حیدر است

عید غدیر عید بتول مطهّر است

عید غدیر عید امامان سراسر است

عید غدیر از همه اعیاد برتر است

عید کمال و دانش و عرفان و بینش است

عید من و تو نه، عید همه آفرینش است

ساقی به جام ریز شراب ولایتم

سیراب کن زکوثر ناب ولایتم

سرمست کن ز شعر کتاب ولایتم

بر رخ صفا بده ز گلاب ولایتم

من عبد بو تراب و تراب ولایتم

پیوسته التجاست به باب ولایتم

امشب دعای هر شب من مستجاب شد

روحم کبوتر حرم بو تراب شد

جان زنده از ترانۀ روح الامین شده

صحرای خشک چشمۀ عین الیقین شده

دشت غدیر کعبۀ اهل یقین شده

گلخانۀ ولایت حبل المتین شده

مولا علی امام همه مسلمین شده

عیدی شیعه آیۀ اکمال دین شده

هان ای غدیریان هله بی حّد و بی عدد

گویید یکصدا همگی یا علی مدد

ما دل به مهر حیدر کرّار باختیم

با نای جان نوای ولایت نواختیم

چون شمع در شرار محبّت گداختیم

خود را به مکتب علی و آل ساختیم

بر همه که بر عقیدۀ ما تاخت تاختیم

با خطبۀ غدیر علی را شناختیم

تا شیعه ایم بار ولایت به دوش ماست

این خطبه تا قیام قیامت به گوش ماست

غیر از علی که هم سخن آفتاب شد

غیر از علی که جان پیمبر خطاب شد

غیر از علی که صاحب علم الکتاب شد

غیر از علی که فاتح اسلام ناب شد

غیر از علی که روی زمین بو تراب شد

غیر از علی که منقبتش بی حساب شد

غیر از علی که یک تنه در جنگ پا فشرد

دور رسول گشت و نود بار زخم خورد

غیر از علی که خوانده محمّد برادرش

غیر از علی که فاطمه بوده است همسرش

غیر از علی که داده خدا فتح خیبرش

غیر از علی که بوده نبی مدح گسترش

غیر از علی که زیر لوا هست محشرش

غیر از علی که زینب کبری است دخترش

غیر از علی که مادرش او را به کعبه زاد

غیر از علی که قاتل خود را پناه داد

شیری که سر گرفت ز عمر و دلیر کیست

میری که بود مونس فرد فقیر کیست

پیری که گشت همدم طفل صغیر کیست

مردی که دیو نفس ورا شد اسیر کیست

در بیشۀ شجاعت و ایثار، شیر کیست

 

بر مسلمین به جان پیمبر امیر کیست

انصاف کو مروّت و مردانگی کجاست

آیا لباس کعبه بر اندام بت رواست؟!

مولای اولیای خدا کیست جز علی

گیرنده لوای خدا کیست جز علی

دست گره گشای خدا کیست جز علی

مصداق هل اتیِ خدا کیست جز علی

ممدوح انّمای خدا کیست جز علی

روی خدا نمای خدا کیست جز علی

مرد نبرد خیبر و ننگ اُحد کجا

حیدر کجا فراری جنگ اُحد کجا؟!

یاری که خفت جای رسول خدا علی است

ممدوح جبرئیل به ارض و سما علی است

الاّ علی پس از سخن لافتی، علی است

رکن و مقام و مروه و سعی و صفا علی است

قرآن، نماز، ذکر، عبادت، دعا علی است

دنیا بدان که رهبر و مولای ما علی است

مرد غدیر پیرو خطّ سقیفه نیست

با غصب منبر نبوی کس خلیفه نیست

زخم جگر به شعر مداوا نمی شود

با صد قصیده عقدۀ دل وا نمی شود

هر سامری خلیفۀ موسی نمی شود

اعمی دلیل مردم بینا نمی شود

نادان زعیم عالم دانا نمی شود

غیر از علی امام به زهرا نمی شود

«میثم» به مهر حیدر کرّار منجلی است

پیغمبرش محمّد و مولای او علی است