دلنوشته یک طلبه به امام خود

بسم الله الرحمن الرحیم 
ما که سرباز خوبی برای شما نبودیم آقاجان ببخشید
جز سربار شما بودن فایده دیگری نداشتم از اینکه بار مرا کشیدی ممنون
خوشا بحال شما چه سربازان والامقامی به به حضرت عیسی مسیح روح الله اصحاب کهف و صحابه رسولخدا صلی الله علیه و آله و سلم مانند مالک اشتر و کمیل و ابودجانه و سلمان و ابوذر
صلاح کار کجا و من خراب کجا
ببین تفاوت ره کز کجاست تا به کجا حافظ
هوس دولت خوبان کردن هزینه دارد هزینه اش شاید از دست دادن جاه و اعتبار و مال و منال و فرزند باشد برای برخی بهای سنگینی است!
و غالبا دل از دنیا بریدن است نه ترک بالکل دنیا
به تو رسیدن ای طاووس اهل بهشت همت می خواهد که ما نداریم!
ای کریم عمری بر سرسفره شما نشستیم و نمک خوردیم و نمکدان شکستیم گذشت از بزرگان است.
جانم ناقابل من و جان عالم فدای ذره ای از خاک پای شما
ما که آماده فرج شما نیستیم خودسازی نکرده ایم ولی چون فرمودید اکثروا الدعاء بتعجیل الفرج ما دعا می کنیم
اللهم عجل لولیک الفرج
فرج دوای همه دردهاست