تواضع چرا
واقعا من می بینم از هم قطاران خودم در برخی موارد بالاترم یه نعمت هایی خدا به من داده که به بقیه نداده پس چرا من خودم را از بقیه پایینتر ببینم؟
۱. اینکه از کجا معلوم همین خانم بدحجاب به ظاهر فاسد عاقبت به خیر شود و من اهل زهد و عبادت عاقبت به شر
۲.اینکه همین الان شاید او برتر از من باشد چون به عمل که نیست به اثر عمل است عبادتی که مایه تقرب نشه تکبر بیاره همون گناه از این بهتره سیئه تسوئک خیر من حسنه تعجبک
۳.اهل توحید و عرفان خود را صفر می بینند یعنی انسان هیچ چیزی از خود ندارد هرچه دارد از فضائل و نعمتها و دارایی ها همه را خدا داده است یا مستقیم یا غیرمستقیم
خداوند سلامتی داده است که تو میتوانی کار کنی و ثروت و ملک و مال جمع کنی
یا علم و دانش کسب کنی یا کسب آبرو کنی و ..
حتی پدری که فرزند را نصیحت می کند نباید خود را چون بر او ولایت دارد از او بالاتر ببیند و نصیحت کند بلکه خود را تهی کن از خودیت بعد نصیحت کن
امام رضا علیه السلام هم همینگونه بودند واقعا برای خود شأنیتی قائل نبودند
داستان حمام و مردی که از حضرت خواست تا پشت او را کیسه بکشند و حضرت بدون هیچ سنگینی قبول میکنند وقتی به او می گویند این آقا کیست می خواهد عذرخواهی کند ولی حضرت او را آرام می کنند و کیسه می کشند
داستان هم سفره شدن با بردگان
حضرت سفره را برای همه پهن می کردند برخی اشکال می گرفتند می گفتند اگر برای این بردگان و غلامان یک سفره جداگانه پهن می کردید بهتر بود
حضرت می فرمود إن الرب تبارک وتعالى واحد ، والأب واحد والأم واحدة ، والجزاء بالأعمال خدا همه ما یکی است پدرمان یکی مادر یکی و جزاء به اعمال است
اگر عالم محضر خداست، انسان باید خود را در برابر عظمت لایتناهی خداوند خوار ذلیل هیچ و پوچ بداند و ببیند کما اینکه حقیقت همین است.
اگر کلیپ عظمت عالم خلقت و کهکشانها (ماکرو) را ببینید تصدیق میکنی که ما چقدر هیچ هستیم!!
