نکاتی چند از دریای فضائل حضرت ابوطالب علیه السلام
۱. ایشان از مدتها قبل از نبوت حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم و وصایت علی علیه السلام اطلاع داشتند و به آن ایمان داشتند
عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ یَقُولُ: لَمَّا وُلِدَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فُتِحَ لآِمِنَةَ بَیَاضُ فَارِسَ وَ قُصُورُ اَلشَّامِ فَجَاءَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ أَسَدٍ أُمُّ أَمِیرِ اَلْمُؤْمِنِینَ إِلَى أَبِی طَالِبٍ ضَاحِکَةً مُسْتَبْشِرَةً فَأَعْلَمَتْهُ مَا قَالَتْ آمِنَةُ فَقَالَ لَهَا أَبُو طَالِبٍ وَ تَتَعَجَّبِینَ مِنْ هَذَا إِنَّکِ تَحْبَلِینَ وَ تَلِدِینَ بِوَصِیِّهِ وَ وَزِیرِهِ . ( الکافی , جلد۱ , صفحه۴۵۴)
۲. بعد از آمدن دشمنان و جمله من (هرگز تو را خوار و بی یار نمی گذارم )
إِنَّ أَبَا طَالِبٍ قَالَ لَهُ فِی اَلسِّرِّ لاَ تَحْمِلْنِی مِنَ اَلْأَمْرِ مَا لاَ أُطِیقُ فَظَنَّ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ أَنَّهُ قَدْ بَدَا لِعَمِّهِ وَ أَنَّهُ خَاذِلُهُ وَ أَنَّهُ قَدْ ضَعُفَ عَنْ نُصْرَتِهِ فَقَالَ یَا عَمَّاهْ لَوْ وُضِعَتِ اَلشَّمْسُ فِی یَمِینِی وَ اَلْقَمَرُ فِی شِمَالِی مَا تَرَکْتُ هَذَا اَلْقَوْلَ حَتَّى أُنْفِذَهُ أَوْ أُقْتَلَ دُونَهُ ثُمَّ اِسْتَعْبَرَ فَبَکَى ثُمَّ قَامَ یُوَلِّی فَقَالَ أَبُو طَالِبٍ اِمْضِ لِأَمْرِکَ فَوَ اَللَّهِ مَا أَخْذُلُک أَبَداً .
۳. تصریح در اشعار به نبوت حضرت با تاکیدات فراوان
قِیلَ لَهُ إِنَّهُمْ یَزْعُمُونَ أَنَّ أَبَا طَالِبٍ کَانَ کَافِراً فَقَالَ کَذَبُوا کَیْفَ یَکُونُ کَافِراً وَ هُوَ یَقُولُ
أَ لَمْ تَعْلَمُوا أَنَّا وَجَدْنَا مُحَمَّداً نَبِیّاً کَمُوسَى خُطَّ فِی أَوَّلِ اَلْکُتُبِ
وَ فِی حَدِیثٍ آخَرَ کَیْفَ یَکُونُ أَبُو طَالِبٍ کَافِراً وَ هُوَ یَقُولُ
لَقَدْ عَلِمُوا أَنَّ اِبْنَنَا لاَ مُکَذَّبٌ لَدَیْنَا وَ لاَ یَعْبَأُ بِقَوْلِ اَلْأَبَاطِلِ
وَ أَبْیَضَ یُسْتَسْقَى اَلْغَمَامُ بِوَجْهِهِ ثِمَالُ اَلْیَتَامَى عِصْمَةٌ لِلْأَرَامِلِ بحار جلد۳۵ , صفحه۱۳۶
۴. مقام شفاعت ایشان از زبان امیر المومنین علیه السلام
امام علی(ع) درباره مقام شفاعت پدر بزرگوارشان می‌فرمایند: قسم به کسی که محمد را به حق به پیامبری برگزید، اگر پدرم(حضرت ابوطالب) در حق همه گناهکاران روی زمین شفاعت کند، خداوند می‌پذیرد.
و قال رجل لأمیر المؤمنین : یا أمیر المؤمنین ، إنّک لبالمنزل الّذی أنزلک اللّه، و أبوک یعذّب بالنار! فقال أمیر المؤمنین : فضّ اللّه فاک، و الّذی بعث محمدا بالحقّ نبیّا، لو شفع أبی فی کلّ مذنب على وجه الأرض لشفّعه اللّه تعالى فیهم، أبی یعذّب بالنار و ابنه قسیم الجنّة و النار ! ثمّ قال: و الّذی بعث محمدا بالحقّ نبیّا، إنّ نور أبی طالب یوم القیامة لیطفئ أنوار الخلق إلاّ خمسة أنوار، نور محمد صلّى اللّه علیه و آله ، و نوری، و نور فاطمة ، و نور الحسن ، و نور الحسین صلوات اللّه علیهم أجمعین، لأنّ نوره من نورنا الّذی خلقه اللّه سبحانه من قبل خلق آدم بألفی عام (تسلیة المُجالس , جلد۱ , صفحه۱۵۲)
۵. بزرگ قریش بودند
۶. نه مسیحی بودند نه یهودی بلکه به دین حنیفیه ابراهیم عمل می کردند
۷. حضرت ابوطالب مادرش فاطمه محزومیه، همسرش فاطمه هاشمیه و عروسش فاطمه محمدیه بوده است.
۸. ایشان سید هستند اولاد بنی هاشم سادات هستند
۹. در اینکه ایشان به گردن تمامی مسلمانان جهان حق دارند همان کفالت حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) مانند پدری مهربان از ۹ سالگی ایشان تا زمان وفات خود بس است.
علامه طباطبایی رحمه الله علیه: حمایت ابو طالب در مکه در حدود ۱۰ سال برابری می کند با حمایت تمام مهاجرین
10.اگر کافر می بود فرزندش علی را از نماز خواندن با رسولخدا صلی الله علیه و آله و سلم منع میکرد
11- اسم ایشان را برخی عبد مناف و برخی عمران ذکر کردند برخی مفسران در آیه "ان الله اصطفی آدم و نوحا و آل ابراهیم و آل عمران علی العالمین" گفته اند عمران ابوطالب و آل عمران ائمه معصومین علیهم السلام هستند
12.رسولخدا صلی الله علیه و آله و سلم حضرت فاطمه بنت اسد را مادر خطاب کردند ایشان جزو اولین زنانی است که ایمان آورد حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در تشییع جنازه ایشان شرکت کردند و هنگام تدفین چنین دعا کردند " اللهم ثبت فاطمه بالقول الثابت رب اغفر لامی فاطمه بنت اسد و وسع حلیها مدخلها بحق نبیک و الانبیاء الذین من قبلی لانک ارحم الرحمین"
13. ظرافت پادشاهان و وقار حکیمان
از اکثم بن صیفی حکیم پرسیدند : حکمت ریاست و حلم و سیادت را از چه کسی آموختی ؟
گفت : از هم پیمان علم و ادب سید عرب و عجم ابوطالب بن عبدالمطلب
14. از القاب حضرت ابوطالب، می‌توان به کفیل پیامبر، حامی پیامبر، رئیس بنی هاشم، سید بطحاء، سید عرب و عجم، زعیم مکه، ابوالائمه، مومن قریش، شیخ الائمه و سید قریش اشاره کرد که در روایات و کتاب های تاریخ نقل شده است.
15. در اثبات ایمان ایشان استدلال زین العابدین علیه السلام را ببینید : در تعجبم چگونه در ایمان ابو طالب شک میکنند در حالی که باید زن مسلمان از حباله کافر در آید در حالی که فاطمه بنت اسد جزو ثابتات در ایمان بوده علی الاتفاق
16. برای ذکر مصیبت بزرگ حامی اسلام، ایشان را به حامی کربلا تشبیه میکنیم
والله ان قطعتموا یمینی انی احامی ابدا عن دینی
دو باب حوائج و باب خدا را در خانه خدا شفیع قرار دهیم عرضه بداریم
یا ابوفاضل یا ابوطالب گدای درخانه آمده جز نوازش از حمایتگران توقع نمی رود یا الله
