بسم الله الرحمن الرحیم
با مخاطب خود چگونه ارتباط برقرار می کنید ؟
آیا برای او نیز بهره ای از ارتباط قائل هستید ؟چرا که او به ناگزیر یک طرف ارتباط است.
آیا به واکنش های او و تاثیرات گفتار در مخاطب توجه دارید ؟
برخی ها سخن خود را بیان می کنند و به طرف مقابل اصلا نظر ندارند و برای او فرقی نمی کند من حرف خودم را بزنم بعد هر چه باد آباد
ولی آیا قوانین عقل و شرع و عرف یا به تعبیری انسانیت و دیانت هم همین حکم را تائید می کند؟
هرگز
اگر بنی آدم اعضای یکدیگرند هرگز سخنی که باعث ناراحتی و نگرانی و تشویش خاطر دیگران شود نمی زند.
خودتان را بگذارید جای طرف مقابل اگر سیخ کباب در بدن شما فرو کنند خوشحال می شوید یا ناراحت؟ آیا فحش و ناسزا و تهمت و طعنه زدن و مسخره کردن دردش کمتر از سیخ کباب است ؟
خب چه چیزهایی موجب تشویش خاطر او و بهم خوردن آرامش او می شود ؟
مشخص است هر چه که اذیت و آزار او باشد و تهمت و دروغ بستن به او و آبرو ریزی و طعنه زدن و ... باشد مایه رنجش خاطر و آزاردهنده است
پس بیان کلام به گونه ای که آرامش انسانها بهم نخورد یکی از اصول ارتباط کلامی است.
پریشان سازی مخاطبین در ارتباطات یک آسیب برای ارتباط کلامی است .
آری تا توانی دلی به دست آور دل شکستن هنر نمی باشد
یهودی ها در زمان حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله نیز طوری سخن می گفتند که مسلمانان و حضرت رنجیده خاطر می شدند آیه نازل شد لا تقولوا راعنا « یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَقُولُوا راعِنا وَ قُولُوا انْظُرْنا وَ اسْمَعُوا وَ لِلْکافِرینَ عَذابٌ أَلیمٌ»
بنابر این یکی از اصول موفقیت در ارتباطات
توجه به هدف گوینده از گفتار است
بعضی اوقات اصلا ظاهر کلام، مراد گوینده نیست❗
این کلید حلال مشکلات خانوادگی و مشاجرات لفظی و گفتگوهای رفاقتی و ... خواهد بود!
روش برخورد و واکنش مناسب مخاطب،
از کشف هدف گوینده از کلامش شناخته می شود!
