یکی از راهکارهای خلاصی از فقر و غم و اندوه ذکر شریف لاحو ل و لا قوه الا بالله و استغفر الله گفتن با توجه (یعنی خدایا من از گناهان خودم پشیمانم و تویی که همه کاره عالم هستی و به ذلت خود و هیچ نبودن خود اقرار کند) است.
مردی از اصحاب میگوید من ذکر شریف را فقط سه روز گفتم بیماری و فقرم از بین رفت. (به تجربه رسیده است)
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم
مَنْ ظَهَرَتْ عَلَیْهِ النِّعْمَةُ فَلْیُکْثِرْ ذِکْرَ الْحَمْدُ لِلَّهِ
وَ مَنْ کَثُرَتْ هُمُومُهُ فَعَلَیْهِ بِالاسْتِغْفَارِ
وَ مَنْ أَلَحَّ عَلَیْهِ الْفَقْرُ فَلْیُکْثِرْ مِنْ قَوْلِ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ یَنْفِی عَنْهُ الْفَقْرَ
وَ قَالَ فَقَدَ النَّبِیُّ ص رَجُلًا مِنَ الْأَنْصَارِ فَقَالَ مَا غَیَّبَکَ عَنَّا فَقَالَ الْفَقْرُ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ طُولُ السُّقْمِ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص أَ لَا أُعَلِّمُکَ کَلَاماً إِذَا قُلْتَهُ ذَهَبَ عَنْکَ الْفَقْرُ وَ السُّقْمُ فَقَالَ بَلَى یَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ
إِذَا أَصْبَحْتَ وَ أَمْسَیْتَ فَقُلْ- لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ [الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ] تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لا یَمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً
فَقَالَ الرَّجُلُ فَوَ اللَّهِ مَا قُلْتُهُ إِلَّا ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ حَتَّى ذَهَبَ عَنِّی الْفَقْرُ وَ السُّقْمُ.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج8، ص:93
حدیث زیبای دیگر با همین مضمون
قَالَ مَالِکُ بْنُ أَنَسٍ قَالَ جَعْفَرٌ یَوْماً لِسُفْیَانَ الثَّوْرِیِّ یَا سُفْیَانُ إِذَا أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْکَ بِنِعْمَةٍ فَأَحْبَبْتَ بَقَاءَهَا فَأَکْثِرْ مِنَ الْحَمْدِ وَ الشُّکْرِ عَلَیْهَا فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ فِی کِتَابِهِ الْعَزِیزِ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ وَ إِذَا اسْتَبْطَأْتَ الرِّزْقَ فَأَکْثِرْ مِنَ الِاسْتِغْفَارِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ فِی کِتَابِهِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِینَ یَعْنِی فِی الدُّنْیَا وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ فِی الْآخِرَةِ یَا سُفْیَانُ إِذَا حَزَنَکَ أَمْرٌ مِنْ سُلْطَانٍ أَوْ غَیْرِهِ فَأَکْثِرْ مِنْ قَوْلِ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنَّهَا مِفْتَاحُ الْفَرَجِ وَ کَنْزٌ مِنْ کُنُوزِ الْجَنَّةِ.
کشف الغمة فی معرفة الأئمة (ط - القدیمة)، ج2، ص: 156
اگر کسی این ذکر را گفت و فقر و اندوه برطرف نشد از چند حال خارج نیست
1.ذکر را با توجه و با شرائط نگفته است
2. برای او صلاح نبوده است
3. اینکه این نسخه (ذکر) برای بیماری و فقر او کارساز نیست همانگونه که طبیب به هر مریضی یک دارو نمی دهد طبیب جان نیز برای هر بیماری روحی یک نسخه نمی پیچد بلکه افراد مختلف ممکن است شرائط مختلف داشته باشند.
اما حداقل فائده اش اینست که ذکر خداست و آرامش بدست آورده و مشکلات او را از لحاظ روحی و فشار روانی اذیت نکرده است و با ارتباط با چشمه سار حیات و انرژی (خداوند عالم) شارژ شده است.
