در روایت وارد شده است
که هر کس به گوینده ای گوش فرا دهد گویا او را عبادت کرده است و او را پرستیده است
اگر از خدا بگوید، گویا خدا را عبادت کرده است و اگر از شیطان بگوید گویا شیطان را عبادت کرده است.
حال یک سئوال مهم
آیا واقعا هر گوش دادنی، عبادت و پرستش شخص گوینده محسوب میشود ؟
پاسخ را باید از دقت و ظرافت در لغت (اصغی) گرفت
ما سه واژه داریم (سه جور گوش دادن داریم)
1.سمع یعنی به گوشش خورد
2.استمع یعنی با دقت گوش داد
3.اصغی یعنی دل داد با گوش جان گوش داد
پس ترجمه صحیح روایت گوش دادن نیست بلکه دل دادن و توجه تام به گوینده است
که در اینصورت اگر گفتار از خدا باشد گویا خدا را عبادت کرده
و اگر از شیطان باشد شیطان را عبادت کرده است.
پس مواظب باشیم
در هر جایی به هر صدایی گوش ندهیم
حضرت جواد الائمه فرمودند:
مَنْ أَصْغَى إِلَى نَاطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ کَانَ النَّاطِقُ عَنِ اللَّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللَّهَ وَ إِنْ کَانَ النَّاطِقُ یَنْطِقُ عَنْ لِسَانِ إِبْلِیسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلِیسَ.
(تحف العقول، حسن بن شعبه حرّانى، ص ۴۵۶