من کیستم گدای تو یا ثامن الحجج شرمنده عطای تو یا ثامن الحجج
میلاد نور مبارک
در کنار ساحل اقیانوس بی‌کران رضوی نشسته ای اما از تشنگی شدید له له می زنی !
از آب شیرین و گوارای این اقیانوس بنوش
اصلا چرا شیرجه نمی‌زنی تو این اقیانوس که پاک بشی!
البته اگر دوباره سراغ دود چشم چرانی و غیبت و دروغ و هوسرانی و ... نروی!
وای بر مشهدی‌ها و خراسانی‌ها و هرآنکه دسترسی دارد آب حیات در اختیار دارند ولی دلهاشون مرده است!
گدایی با دست خالی، بر در خانه کریمی شهره آفاق، خنده دار است نه!
خوش حال و سرخوش باش ای دل غم زده
گل سرسبد عالم فرمود پاره تن من در خراسان دفن می شود بصورت یک قانون کلی و فراگیر فرمود
هیچ غمزده و غمگینی نیست مگر اینکه با زیارت او خداوند اندوه او را بزداید و هیچ گنهکاری نیست مگر اینکه خداوند با زیارت او گناهانش را بیامرزد
چه جایزه ای از این بالاتر!؟
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله:
سَتُدْفَنُ بَضْعَةٌ مِنِّی بِخُرَاسَانَ مَا زَارَهَا مَکْرُوبٌ إِلَّا فَرَّجَ اللَّهُ کُرْبَتَهُ وَ لَا مُذْنِبٌ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ ذُنُوبَهُ
گنهکاران دیگر نومید مباشید
دیگر به سنگینی گناهت نگاه مکن به بزرگی و مهربانی آقا چشم بدوز
قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام:
سَیُقْتَلُ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِی بِأَرْضِ خُرَاسَانَ بِالسَّمِّ ظُلْماً اسْمُهُ اسْمِی وَ اسْمُ أَبِیهِ اسْمُ ابْنِ عِمْرَانَ مُوسَى ع أَلَا فَمَنْ زَارَهُ فِی غُرْبَتِهِ غَفَرَ اللَّهُ ذُنُوبَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْهَا وَ مَا تَأَخَّرَ وَ لَوْ کَانَتْ مِثْلَ عَدَدِ النُّجُومِ وَ قَطْرِ الْأَمْطَارِ وَ وَرَقِ الْأَشْجَارِ
خود امام مهربانی ها فرمود: امام همدمی همراه پدری مهربان برادری تنی و ... است
((الاِمام الاَنیس الرّفیقُ و الوالِدُ الشَّفیقُ و الاَخ الشقیق و الاُمُّ البَرَّه بِالوَلَدِ الصَّغیر وَ مَفْزَعُ الْعِبَادِ فِی الدَّاهِیَةِ النَّآدِ))
کجا چنین دوست و پدری دلسوز دوست داشتنی پیدا میکنی!؟
عالمی فرزانه فرمود:
اگر انسان از راههای دور سینه خیز در زمستان سرد با سختی و مشقت به زیارت علی بن موسی الرضا علیه السلام بیاید می‌ارزد!
اگر از اول عمر تا آخر عمر سجده شکر برای زیارت و همسایگی آقا بگذاری هنوز هم شکر این نعمت بجا نیاوردی!
