آیا تا حالا برخورد کرده اید
با انسانهای به ظاهر موفقی که موفقیتها و رکوردهایی که شکسته اند را
دائم به خود نسبت می دهند گویا هیچکس در این عالم برای او کار نکرده است!!
نه استادی نه پدر و مادر نه دوست و رفیق و نه ...
همانگونه که اگر یک نورافکن از برق کارخانه جدا شود، دیگر برقی ندارد و از خود چیزی ندارد
همانطور است انسان هر موفقیتی که دارد
از جناب رزّاق بخشنده حیات بخش است که یک نفس کشیدن بدون افاضه حیات از طرف او انسان زنده نیست!
انسان هرچه دارد چه بخواهد چه نخواهد چه متوجه باشد چه نباشد
همگی از خداست 
خدایی که از مادر مهربانتر
از رگ گردن نزدیکتر
از هر معشوقی دوست داشتنی تر
یکی از فرقهای اساسی روانشناسی اسلامی با روانشناسی غربی همین نکته است.
آنها دائم انسان را به خود توجه می دهند و همه کاره عالم را انسان فرض می کنند
ولی در اسلام انسان همه کارها را انجام می دهد منتهی از مجرای خدا از او شروع می شود و به او ختم می شود لذا برخی از قوانین مانند قانون جذب خودمحوری را تبلیغ می کند نه خدامحوری را
فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَٰکِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَلَٰکِنَّ اللَّهَ رَمَىٰ وَلِیُبْلِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ
ﺷﻤﺎ ﻛﻔّﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﻜﺸﺘﻴﺪ؛ ﺑﻠﻜﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺭﺳﺎﻧﺪ. [ﺍﻱ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ!] ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﻛﻪ ﺗﻴﺮ ﺍﻓﻜﻨﺪﻱ، ﺗﻮ ﻧﻴﺎﻓﻜﻨﺪﻱ؛ ﺑﻠﻜﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﻓﻜﻨﺪ [ﺗﺎ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ] ﻭ ﺗﺎ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺧﻮﻳﺶ، ﺑﻪ ﺁﺯﻣﻮﻧﻲ ﻧﻴﻜﻮ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﺪ، ﺯﻳﺮﺍ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺷﻨﻮﺍﻯ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ. (١٧) الأنفال
