بسم الله الرحمن الرحیم
نیمه ماه خدا دل شده غرق صفا با حسن مجتبی
شهر مدینه بود در طرب ودر نوا باحسن مجتبی
از قدم ناز او دامن زهرا شده غرق شمیم بهشت
شاد کند مرتضی حمد وسپاس خدا با حسن مجتبی
بوسه زنان بررخش حضرت پیغمبرست خنده ی شادی کند
گسته نمایان براو چارم آل عبا با حسن مجتبی
عرش چراغان شده هلهله وشادی است در شب میلاد او
ذکر همه عرشیان تهنیت و مرحبا با حسن مجتبی
اوحسن اندر حسن، ثانی پیغمبر و یوسف زهرابود
جاوه شده بر همه، بار دگر مصطفا با حسن مجتبی
بر همه آل علی شخص کریم آمده تا که کرامت کند
اهل کرم شادمان آمده یک مقتدا با حسن مجتبی
گفته پیمبر حسن، سید وآقا بود، بر همه اهل جنان
درد خودت را بده شیعه به مهرش شفا با حسن مجتبی
درشب میلاد او کف بزن و شاد باش، تاکه دهد عیدیت
مادر او فاطمه.تذکره کربلا، با حسن مجتبی
از میان ماه ماهی سرزده
طعنه بر یک کهکشان اختر زده
ماه ما در نیمه ی ماه صیام
بیت زهرا(س) وعلی(ع)را درزده
میهمانی خدا را این پسر
رنگ زیبایی خدایی تر زده
سبط اکبر بر پیمبر(ص)است او
بردلش نقشی زیک دلبر زده
نام زیبایش زسوی حق حسن(ع)
بوسه ها برروی اوحیدر زده
یوسف یعقوبیان بی جلوه شد
یوسف زهرا(س) به عالم سرزده
حسن و زیبائیش در حد کمال
از جمال الله ،او ساغر زده
حاتم طائی رهین منتش
بر کرامت صفحه آخر زده
حضرت ایوب شد میزان صبر
لیک در بحر حسن(ع)لنگر زده
راس برنایان اهل جنت است
این سخن در اصل پیغمبر زده
او امام دومین شیعه است
تکیه بر جای علی(ع)صفدر زده
مرغ دل شاد است در میلاداو
در هوای دوست بال وپر زده
هرکه مسروراست در این زاد روز
بر سر او فاطمه(س)افسر زده
