اینجاست که هر دلبر و دلداده بیاید
هم شخص گرفتار هم آزاده بیاید
در این حرم قدس که باغی ز بهشت است
هر کس به تولای تو دل داده، بیاید
پر نور شود آینه ی بود و نبودش
آن کس که چو آئینه دلان ساده بیاید
این جا می توحید به زوار ببخشند
هر دل که بود تشنه این باده، بیاید
پرواز ز خود تا به خدا ازحرم توست
از بهر سفر هر که شد آماده بیاید
این گنبد و گلدسته نشانی است که گوید
هر کس که بهشتی است از این جاده بیاید
بر سر در این کعبه ی امید نوشتند
هر کس که به کارش گره افتاده بیاید
از حق طلب جلب رضای تو نماید
هر گاه «وفائی» سر سجاده بیاید
