سخنرانی بین الصلاتین

بسم الله الرحمن الرحیم 

آسیب شناسی تبلیغ/آسیبهای درونی سخنرانی 

برخی از مدارس علمیه به رسم یک سنت حسنه بین دو نماز ظهر و عصر در مدرسه جهت تمرین امر تبلیغ و سخنرانی برای طلاب برنامه سخنرانی بین الصلاتین را اجرا می کنند
اگر این برنامه روشمند و با برنامه انجام پذیرد موفقیت های خوبی برای طلاب رخ خواهد داد و آنها مهارتهای لازم را به تدریج کسب خواهند کرد.
در این میان یکی از نکات قابل توجه آسیبهای این نوع سخنرانی است که در این فرصت تا حدودی به آن پرداخته شده است.
آسیبهای سخنرانی بین الصلاتین: 
1. روخوانی و انشاخوانی: 

برخی بجای اینکه سخنرانی کنند از روی نوشته خود مطالبی را ارائه می دهند و این روخوانی است نه سخنرانی
2. استرس:

 یکی از بلاهای که بجان سخنوران جوان می‌افتد اضطراب و استرس است که این حالت در اوائل امر طبیعی است و به مرور زمان قابل حل است و با تسلط و تلقین و ذکر گفتن و راههای دیگر قابل تسکین و درمان است.
3. تند سخن گفتن:

 همانگونه که خیلی آهسته سخن گفتن یک آسیب برای سخنران است سرعت تکلم و اداء کلمات هم مانع ارتباط برقرار کردن با مخاطب است.
4. خیلی کند سخن گفتن: در مورد قبل گذشت 
5. عدم ارتباط بخشی بین احکام و حدیث: 

یکی از مهارتهای لازم درونی سخنرانی ارتباط برقرار کردن بین مطالب مختلف بین محتوای سخنرانی است. نبود آن ممکن است سخنرانی را با شکست مواجه کند.!
6. شروع نامناسب: 

اگر خوب شروع کردید مخاطب دل می دهد. شروع نامناسب نمونه مشتی از خروار کل منبر است. احتمال قطع ارتباط با مخاطب می رود
7. تقلید از سخنرانان: 

تقلید از لحن و تن صدای سخنوران شاید منت نتیجه ای نباشد و در برخی موارد آسیب زا هم باشد.
8. لهجه داشتن:

 برای بعضی از مردم قابل قبول نیست و یا خنده آور است پس اجتناب از آن ضروری است. البته بعد از تسلط بر منبر در حد چند جمله مایه شیرینی و جذابیت سخنان خواهد بود
9. حرکات دست و زبان بدن نداشتن و تناسب آنها:

 گاهی منبری حرکت دست و بدن ندارد و کل منبر یکنواخت طی می شود این خسته کننده است. احیانا بعضی در استفاده از این ابزار زیاده روی می کنند و هر دو خطاست. نکته بعد در تناسب حرکت دست و چهره با معنای کلام است مثلا معنای تعجب حالت چهره را بگونه ای خاص می طلبد و معنای استفهام بگونه ای دیگر
10. سبک کردن مطلب (همه بلدند همه شنیدند):

 هیچ وقت مطلب را سخیف نکنید شما مطلب خود را القا کنید
11. تسلط نداشتن:

 در اوائل امر باید یک سخنرانی را چند مرتبه زد دوستان اجرا نمود تا پختگی لازم در جهان متعدد مانند حفظ مطلب و تن صدا و مدیریت مخاطبین و .. بدست آید
12. حدیث خوانی صرف بدون داستان و تشبیه:

 جاانداختن یک حدیث بهتر از خواندن ده حدیث و بیشتر است. حدیث بوسیله چاشنی ها و ابزارهای مانند داستان و تشبیهات و .. پخته و لذیذ می شود
13. سخن گفتن بدون آرایه های ادبی: 

از اهم واجبات قبل از نان شب برای مبلغ مهارت پیدا کردن در ابزارهای بلاغی ادبی است! بدون آن سخنرانی رهی بجائی نبرد
14. سخنان غیرمستند بیان کردن: 

از همان ابتدای امر تبلیغ باید سعی شود از بیان مطالب سخیف و بی پایه و اساس جلوگیری شود

راهکارهایی برای درمان استرس سخنرانی:
• اجرای منبر قبل از سخنرانی برای عده ای
• ذکر خدا قرآن خواندن بخصوص اذکار مخصوص آرامش
• مخاطبین را کم شمردن
• درمان ریشه ای طبی و روانی استرس