متن روضه امام رضا علیه السلام

بسم الله الرحمن الرحیم
یا اَبَاالْحَسَنِ یا عَلِىَّ بْنَ مُوسى اَیُّهَا الرِّضا یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَاللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَ مَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَ اسْتَشْفَعْنا وَ تَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَ قَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ

ای عزیز درگه حق     کن عنایتی تو مارا

جان مادرت زهرا    کن شفاعتی تو ما را

خواهی اگر ای دل که شود مشکلت  آسان
در برزخ و در حشر نباشی تو هراسان
بگشای به درگاه رضا  دست گدایی      
بنشین به در خانه ی سلطان خراسان

خداوندا ندارم راه چاره                                                 جگر از زهر کین شد پاره پاره

خداوندا دگر عمرم سرآمد                                                   تقی فرزند دلبندم نیامد

جواد ای نور چشمانم کجایی                                    چه خوش باشد دم مرگم بیایی

غریبم یار و غمخواری ندارم                                              به جز تو یاور و یاری ندارم

رم رفتن به هر جانب نظر داشت                                      امید دیدن روی پسر داشت

کجایی ای تقی  آرام جانم                                                 سرور قلب و نور دیدگانم

بیا فکر من دور از وطن کن                                      پس از مردن مرا غسل و کفن کن

                                   آرزوی هرپدری اینه که در لحظات آخر سرش تو دامن فرزندش باشه 

متن روضه حضرت رقیه سلام الله علیها-شب 5

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا اباعبدالله وعلی الا رواح التی حلت بفنائک  علیک منی سلام الله ابدا  ما بقیت وبقی اللیل والنهار ولا جعل الله آخر العهد منی لزیارتکم

السلام علی الحسین وعلی علی بن الحسین وعلی اولادالحسین وعلی اصحاب الحسین

من کیستم رسول خدا را سلاله ام        اندر حریم حضرت زهرا غزاله ام

نامم رقیه دختر سلطان کربلا             باب الحوائجم بخدا گر سه ساله ام

 

دخترم! بر تو مگر غیر از خرابه جا نبود؟      گوشۀ ویرانه جای بلبل زهرا نبود

جان بابا! خوب شد بر ما یتیمان سر زدی      هیچ کس در گوشۀ ویران به یاد ما نبود

دخترم! روزی که من در خیمه بوسیدم تو را      ابر سیلی روی خورشید رخت پیدا نبود

جان بابا! هر کجا نام تو را بردم به لب         پاسخم جز کعب نی، جز سیلی اعدا نبود

دخترم! وقتی که دشمن زد تو را زینب چه گفت؟     عمّه آیا در کنارت بود بابا یا نبود

جان بابا! هم مرا، هم عمّه ام را می زدند           ذرّه ای رحم و مروّت در دل آن ها نبود

دخترم! وقتی عدو می زد تو را برگو مگو       سیّد سجّاد زین العابدین (ع) آن جا نبود؟

جان بابا! بود امّا دست هایش بسته بود            کس به جز زنجیر خونین یار آن مولا نبود

دخترم! آن شب که تنها اوفتادی از نفس     مادرم زهرا (س) مگر با تو در آن صحرا نبود؟

جان بابا! من دویدم زجر هم می زد مرا       آن ستمگر شرمش از پیغمبر و زهرا (س) نبود

دخترم! من از فراز نی نگاهم بر تو بود       تو چرا چشمت به نوک نیزۀ اعدا نبود؟

جان بابا! ابر سیلی دیده ام را بسته بود     ورنه یک لحظه دل من غافل از بابا نبود

دخترم! ماشورها بر شعر (میثم) داده ایم      ورنه در آوای او فریاد عاشورا نبود

جان بابا! دست آن افتاده را خواهم گرفت     زآن که او جز مادح و مرثیه خوان ما نبود

گرفتارها، حاجتمندا، مریض دارها